تمر (مفردات‌نهج‌البلاغه)تمر (به فتح تاء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای خرما می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای خطاب به معاویه از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیتمر (به فتح تاء) به معنای خرما آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به معاویه می‌نویسد: «اذ طفقت تخبرنا ببلاء الله تعالی عندنا و نعمته علینا فینبینا فکنت فی ذلک کناقل التمر الی هجر...» محمد عبده معتقد است: هجر شهری است در بحرین. ولی ظاهرا آن شهری است در یمن که معاویه در نامه خویش از بعثت رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و تاییدات خدایی نسبت به او سخن گفته بود. امام (علیه‌السلام) می‌فرماید: این زیره به کرمان بردن است و در عرب، خرما به هجر بردن گفته می‌شود. ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تمر»، ص۱۷۶. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|